Kara Açlık.
Kara Açlık Anacığım Öldürdüler evlatlarını senin Ve sabretmeyi öğrettiler sana Agostinho Neto [i] Neden ırmakların suyu kuruyor Ve niçin sakalına bit düşmüş Kutsal sayılan kara toprağın? Afrika’nın o deve kervanları Çağımızda karanlığa gömüldü Çıplak ayak, sıcak toprak ve dans Şarkılarda bir ses oldu bezirgan Şimdi, o topraklarda Güleç yüzlü bebelerin sofrasında Kara açlığın fırtınası esiyor Çırpınırken Omurgalı kadınların bedeni Utanarak çıkıyor bak dolunay Ne kötü şey kaybolanı aramak Kırlangıçlar gökyüzünde uçarken Kara gövdeli anaların ağıtları Cehennemin kapısını gölgeler Çiğneniyor, Afrikalı bir ozanın sözleri Akşamın kuytulaşan karanlığında Dinozorun ayaklarıyla Kitap sayfaları solgun Türküler acı Ninniler Çöl kumunda pişirilmiş kendir gibi Afrikalı çocukların saçlarına benziyor Anaların dilinde Şimdi ben Bineceğim güvercinin kanadına sessizce Gün doğarken gideceğim Afrika’ya görürsün Orhan Bahçıvan »Acılar Da Üşür/2002« Kitabım