Kara Açlık.
Anacığım
Öldürdüler
evlatlarını senin
Ve
sabretmeyi öğrettiler sana
Agostinho
Neto[i]
Neden ırmakların suyu kuruyor
Ve niçin sakalına bit düşmüş
Kutsal sayılan kara toprağın?
Afrika’nın o deve kervanları
Çağımızda karanlığa gömüldü
Çıplak ayak, sıcak toprak ve dans
Şarkılarda bir ses oldu bezirgan
Şimdi, o topraklarda
Güleç yüzlü bebelerin sofrasında
Kara açlığın fırtınası esiyor
Çırpınırken
Omurgalı kadınların bedeni
Utanarak çıkıyor bak dolunay
Ne kötü şey kaybolanı aramak
Kırlangıçlar gökyüzünde uçarken
Kara gövdeli anaların ağıtları
Cehennemin kapısını gölgeler
Çiğneniyor,
Afrikalı bir ozanın sözleri
Akşamın kuytulaşan karanlığında
Dinozorun ayaklarıyla
Kitap sayfaları solgun
Türküler acı
Ninniler
Çöl kumunda pişirilmiş kendir gibi
Afrikalı çocukların saçlarına
benziyor
Anaların dilinde
Şimdi ben
Bineceğim güvercinin kanadına
sessizce
Gün doğarken gideceğim Afrika’ya
görürsün
Orhan Bahçıvan
»Acılar Da Üşür/2002« Kitabımdan.
[i] Ayrılık Öncesinde Veda, Agostinho Neto / Çeviri: Çeviri : Ataol Behramoğlu…
Yorumlar
Yorum Gönder