Kızılgedik Dağları

Kızılgedik Dağları

Dizelerin üşüdüğü topraklar

Kızılgedik Dağları

Bir masalın ilk hecesi

Bir ezginin son tınısı

İlkten sona

Sondan ilke doğru bir geçiş

Renk cümbüşü

Beri gel dağ ceylanı

Bu yerler seni bilir sesini tanır

Meleme ceylan meleme

Avcılar çoktan gitti

İnsan avına

Ötelerde öykünüyor gözlerin

Eskilerden yenileri seçip duruyor

Ben gurbetin kucağına düşeli

Yarım asır gelip geçmiş

Sen hala aynı yerde

Aynı ezgiyi söylüyorsun kavlince

Ben gideli bu ellerden

Kimleri koynunda sakladın

De göreyim

Kimlerle nasıl evrilmişsin

Bu dağlarda çocukluğum yeşerdi

Kınalı ineğin sütüyle

Yol candır

Yolcu ise insandır

Halim hal bilinsin esintilerde

Yıldızlar gece vakti üstümüze yağarken

Nahır gelir boz tepeyi yol eder

Kervan geçer bu yollarda sessizce

Duymaz Köroğlu

Bu dağlar Kafkas dağları

Yel vurur kara toprak yeşerir

Sarıçiçek mor menekşe bal tutuyor

İnsana sunmak adına

Kovanca

Ala gözlüm bu dağları bilirsin

Öncesi Kızılgedik Dağları

Sonrası Allahuekber

Sevgi çeşmesinin çağladığı bir anda

Şehitler meskeni şeyh-i Senan sedasıdır

Doldurur bu evreni

Sarı Gelin ezgisiyle sancılı

Sıcak su

Kara toprak

Çözülür aşk büyüsü

İki yürek arasında özgürce

Yayılır ovaya ezgilerimiz usulca

Hey gidi Şeyh-i Sinan

İlk sesinle bu dağlarda var oldun

Kulağımda çınlıyor

Aşkın ayak sesleri

Ölümsüz

Hadi durma

Sesime ses ver ki değişsin

Bu sıra dağların adı

Değişsin adıyla Kızılgedik Dağları

Düzen kendi seyrinde savruluyor

Kınayan yok bilirim

Özenen çok

Düşünce kendi evreninde

Savruluyor yüz yıllardır

Seninle

Köleliğin bir adı var

Özgürlüğün bin adı

Yürek özgürlük uğruna savaştı

Aşk adına köleleşti

Şimdi beynimde dorukların basamağı

Simgeden yontulu çiçek

Yavru ceylan

Ağlıyor

Sezgiden çözümleme zorluyor canı

Yürüsün dağlara ömrümün varı

Yürüsün hele

Şaman seslenişi tapınak önü

Bar sesiyle uyusun

Uyusun da ninnilerle büyüsün

Beni düşler öbeğine terk eden

Gurbet sesi yüreğimde ürgülenir

Yoğrulur

Sıcak arpa ekmeği

Soframızda buhar buhar

Ata emeği

Emek kutsaldır bilirim

Hele de ata emeği

Bilinen en kutsal sözcüklerin

En kutsalıdır

Düşler dünyasında can tılsımı

Evrimsel direnişi algılar

Sonra yoğrulur

Kar misali yuvarlanır

Savrulur karanlığa

Savrulur

Ümit

Yeşil dal üstünde yaprak

Ümit sensin kara toprak

Gordion Düğümü Asya Hâkimi

Çözüm Kılıç darbesi

Büyük İskender

Geçiyor mahşerin dört atlısı

Kafkaslardan öteye

Buna tanık Kızılgedik Dağları

Göle ovası

Yani demem o ki Qulha Ülkesi

Sen ki

Yeşilin güneşi gördüğü yerdesin

Yüreğimin evrimleştiği bağda

Boy verip göverirsin

Koşuk içinde dizeleri

İyi belle

Devrimin ilk hecesidir onlar

İlk üretimi

Cevher görünümlü kıvrak gülüşlü

Doğaya sevdalı narin

Şaman barı[i]

Gözlerim sensiz

Üzüm üzüm üzülüyor desem

Seni özlediğimi anlatır her damlasında

Ey bu dağların Şaman yüzlü insanları

Beni sesimle utandırmayın

Yürümemle yormayın

Varlığım bu topraklar için cevherdir

Yokluğum karanlık

Ben

Evet, ben emek salan biri olarak

Mavi dağ döşlerine serdim canımı

Yeşerdim geldim bugüne

Gör beni

Susamışım bir su ver

Hey maralım yandı bağrım bir su ver

Dört yanım sinsi duman

Dört yanım salkım saçak çevrili

Yolumun üstünde tarih yatıyor

Yolumun üstünde ümit

Nice mavi yollar geçtim

Turkuaz kokuyordu

Dokunmayın yüreğime dokunmayın ne olur

Nerededir Kızılgedik Dağları

Kaç bölgede adı var

Kaç yörede gölge salar toprağa

Neden bu dağların adı değişti

Söylesin Yetim Sinan

Söylesin

Şeyh-i Senan bizlere

Buyursun hanemize

Kapımız sonuna dek açıktır

Gerçeğin ta kendisiyiz katıksız

Gerçeğin mayasıyız

Ey Sarı Gelin

Öfkeysem karlı dağlarda

Yolcuysam

Sığınıyorsam öz be öz yüreğime

Gerçeğe teslimiyetimdir

Gerçek bu dağların dumanıdır

Çırılçıplak yeşil üstü

Süt mavisi

Karınca kararınca derdi babam

Ben kararı siyah anlardım

Beklerdim ki

Karıncalar kararsın diye

Bu dağlar tarih boyu bizim dağlarımızdır

Bu dağların yarısı toprak ise

Yarısı dedemizin canıdır

Dedemizin kanıdır

Milyon milyon taş toplasam

Trilyon sedalı ışık yayılsa

Boşluğu dolduramaz

Bir şaman davulunun sesi kadar

Ey tarih

Ey sonsuzun günümüze uzanan eli

Ata mirası seni öksüz bıraktık

Seni sahipsiz

Önce Kızılgedik Dağları

Sonra Allahuekber

Yetim-i Sinan

Aydınlık

Bir sesli meşale bir tutam yıldız

Gözümün ilk ışığı

İlk görüntüsü

Açıldı ebemkuşağı

Açıl gel ömrümün varı, açıl gel şimdi

Yeryüzü aydınlansın

O zamanlar küçücüktüm

Alageyik tekerlemesini ezbere söylerdim

Toplam yüz üç beyit olarak

Halen arşivimde derli toplu duruyor

Dağılıp yitmesin diye

Kaybolup gitmesin diye

Gözüm gibi saklamışım

Belki

Bir gün çocuklar çıkar gelir benim soframa

Onlara sunarım bu güzelliği

Yürek sıcaklığıyla

Yalnız

Sözümün bu noktasında

Gerçekliğin son durağı yüreğim

Yüreğimin son durağı Alageyik sesidir

Meler durur Kızılgedik Dağlarında

Ne gece

Ne de gündüz

Ham düşünce çizgisinde

Yeşeriyor ümit denen o güzel dal

Sen kimin adına

Kiminle dağlara yürüyorsun

De göreyim

De hele

Aşk uğruna

Esrik bakışlı gözlerin önünde

Yeşil renkle sevgi ezgilerini söylemek

Gönül köşküne yolculuk

Sessiz gidiş

İnce çizgi

Penceremde küçük bir ses

Aşkı toprağa indirdim diyor

Sev desem sevecek

Evrim teorisini

Kendini götüren gezegen

Benide al dünyana

Hayallerim

Duygularım

Dur durak bilmiyor nedense

Yaşanılan ayrışıklık

Ne anlam taşır sonsuzluk

Su yüzünde yakamoz

Köklerin kökeni

Kızılgedik

Bu dağlar bizim yaylalarımız

Bilmek ya da bilmemek

Ne anlam taşır ki

Allahuekber Kızılgedik Dağları

Orhan Bahçıvan

Kızılgedik Dağları Adlı Kitabımdan…

Kızılgedik Dağları...     »Göle«

---

[i] Barı: Davul demektir…