Hoşdülbent Türküleri.

Hoşdülbent Türküleri

Yaprak dalında güzel

İnsan yurdunda...

1

Yürüyorum

İki yanım yokluğunla kavruluyor

Çaresizlik, yangınlar götürsün seni

Çiğdem çiçek açanda

Gecenin bu deminde

Özlemlerim tortulaşıp yüreğime çöküyor

Mutlak bir şiir yazmalıyım

Yağmurlara bulansın her bir dizesi

Erkence çekilsin sevdalar doruğuna

Yüreklerin aşka doymazlığı var

Kuşlar çekip gitmesin

2

Fabrika bacaları

Radyasyon yağmuruyla ıslanmış

Özgürlük ateşini elimizle taşırken

Pencerenin pervazına sabah güneşi çalmış

Sevgilim

Dünya yeni bir güne hazırlanıyor

Ala şafak yıldızların ortasına bakarak

Sevdalı gözlerine selam diyorum

Zulüm çakırkeyif, efsunlu

Çizgilerin morardığı zaman kısırlığında

Yine kimler gelecek, kaçamak sevdalarla

Akşamüstü odaya

Ayaklarım ansızın

Zulümlerin çevresini dönüyor

Gözlerim aynalara dökülecek az sonra

3

Nere gitsem

Nerde dursam bilmiyorum

Sıkıntılar bitmeyen merdivenler misali

Ellerime kelepçe vuruyor yokluğun

Aklımı yitiriyorum

Ozan şiir yazma derdine düşmüş

Sırtı siyaha boyanmış camların ötesinde

Ben seni düşünüyorum

Gözlerin bir dizeye imge olduğu zaman

Gülücükler yanağına dökülsün

Sevinçler kucağına

Ellerinde

Yuvasına yem taşıyan dişi kuşun sevinci

Gözlerin diyorum

Gözlerin deniz ortası mercan

4

Uzanıp öpüyorum, yağmurlar utanıyor

Susuyorum, rüzgar sesimi gölgeliyor

Susuyorum, bulutlarda ölümcül bir fırtına

Zemheri çıldırasıya bir yaz kaçkını

Gözlerimin çanağını usulca tırmalıyor

Ufuk uyum içinde, sanırsın masal

Bir mani dökülür aklımın köşesine

Edalı bir mani

Çocukların uçurtması kadar neşeli

Mavi boşluk sevdamız

Çocukluk günlerimin katili şehir

Seni unutmayacağım

Her şeyinle çiğneyip geçeceğim seni

Penceremi okşayan sulu yağmurlar gibi

5

Dağlara kar yağıyor

Türküler gibi havada döne döne

Vadinin ötesini görsün gözlerin

Bacalar sarı

Bacalar zehir

Bacalar zulüm kusuyor

Bir ozan olarak ben

Oturmuş rüzgarın şarkısını yazıyorum

Ve büyük olasılıkla böyle bilinir

»Yaş odunlar yanmıyor

  Yatanlar uyanmıyor

  Girdim yarin koynuna

  Deme sabah oluyor«

Dese de bir Hoşdülbent türküsü

Biliyorum insanlar mutlaka uyanacak

Sevgilim, yağmur ruhlum, gülbaharım

Acıların çiçeğini kopar dalından

Çocukluk günlerimin sevincini istiyorum

Zülüflerin dokunduğu yerlerden.

                        Orhan Bahçıvan, »Halis Kızılateş«
                Şiiristan Merhaba, Memleket Yayınevi, 1989

  Hoşdülbent Köyü