Ben Bir Gurbet Çocuğuyum.

Ben Bir Gurbet Çocuğuyum!

 

Ben bir gurbet çocuğuyum Asya'dan geldim

Kızılgedik yaylasını

Özlem denen o nehrin sularına bıraktım

Turnalar gibi, kanatlanıp

İlden ile uçmuşum

Sevgisizlik, bir uçurum bilirim

Sahipsizlik de öyle

Heder etmedim insanlık dünyamı

Puştun, pezevengin oyuncağı olmadım

Dik durdum, dik yürüdüm, onurumla

Düşürmedim gözlerimi

Haramiler beldesinde yalana

Onun için, dizelerim emeğimdir

Göz nurumdur severim

Ben bir gurbet çocuğuyum Asya’dan geldim

Yüz yılların yolcusuyum

Kanatlarım yorgun

Yüreğim dargın

Oysa ben,

Ninnilerle, türkülerle yoğrulmuşum

Ağıtların ortasından geçerken

Ağlamıyor gözlerim

Ben bir gurbet çocuğuyum Asya'dan geldim

Gurbeti vatan bilmişim, vatanı gurbet

Duygularım yeşil çimen sadeliğinde

Öylece dokunuyorum sabahların yüzüne

Sesim bir kavalın sesi

Ferman Baba’nın türküsüyle esiyor

Durmadan dinlenmeden

Ben bir gurbet çocuğuyum Asya'dan geldim

Esintiler önünde savrulup yok olamam

Fanilam hala Yeşil Göle kokuyor

Türkülerim de

Saçlarımda Hoşdülbent’in rüzgarları

Dilimde o halay türküleri

Esmerleşiyor

Ben bir gurbet çocuğuyum Asya'dan geldim

Elim, yüzüm, üstüm, başım çiçek yarası

Soframızın katığıdır özlemlerin tortusu

Ben ki kıl çorapla nehirlere girmişim

Çayırlarda çimenlerde koşmuşum

Çelik - çomak oynarken yorulmuşum

Sarsmaz beni gurbetin çarpıntıları

Taşlı beton yığınları

Ben bir gurbet çocuğuyum Asya'dan geldim

Suskun su yataklarında

Böceklerin sesiyle kendimi avutuyorum

Güneş hep aynı güneş

Bulut, her zaman gözlerime benziyor

Gökyüzü yüreğimdir

Çünkü ben,

Üzerine toy künyemi yazmışım

Ben bir gurbet çocuğuyum Asya'dan geldim

Bırak, anlatayım duygularımı

Darmadağın oluyorsam dizelerin içinde

Gel, susturma beni

Sesimle dizelerimi alıp götüreyim

Karınca kararınca bizim ellere

Ben bir gurbet çocuğuyum Asya'dan geldim

Varlığımı kanıtlamak istiyorum

Bu beton yığını viranelere

Unutulmuş bir türkünün sesi olmamalıyım

Unutulmuş bir ağıtın ezgisi

Duyurmalıyım sesimi

Sesimi duyuyor musun?

Dinliyor musun?

Sesim gurbetin sesi olsa bile

Vermeliyim rüzgarların önüne

»Ha bu diyar«  türküsüyle birlikte

Orhan Bahçıvan

»Acılar Da Üşür Dönüşüm Yayınları 2002« Kitabımdan.