YÜZÜNCÜ YIL MARŞI

Zerrin Özer - Can Hüseyin [ Official Video © 2022 İrem Müzik ]

Barış İçin Yürüyorum.

Barış İçin Yürüyorum.

 

Kılıçla atom arasında
Akrep zehrine benziyor zaman
Ve ondandır,
Kekliğin ayakları kan içinde

Şimdi,
Kızıl gelinlik giymiş
Tan vakti doğan güneş
Dünyanın ortası ateş çemberi
Sessizliği yırtıyor çocukların şarkısı
Gözlerim, güvercinin kanadına değince

Bugün, barış yürüyüşünde
Yollar utkunun öz damarı olsa da
Sen, önüm sıra gidiyorsun
Mavi uçurtma
Sümüklü bir kızcağızın elinde

Sonra,
Yolların kanatlanmış atları
Namuslu düşünce ve Makineler
Islık çalıyorum ardınız sıra
Sarnıç gölgesinde uyuyan dağlar
Atom füzelerine salıncak oldu
Sümüklü kızcağıza değil

Yaşlanmış
Bir ananın heybetli gururuyla
Yürüyüş kolunda yürüyenlerin
Sonsuz umutlarına
Mavi uçurtmalı kız tanık olsun
Bütün yollar kuzey kutbuna döner
Bütün yollar sevdamızın üstüne

Kılıçla atom arasında
Akrep zehrine benziyor zaman
Ve ondandır,
Bunca insan ilmek ilmek
Dizilmiştir yollara

Orhan Bahçıvan
»Acılar Da Üşür Dönüşüm Yayınları 2002« Kitabımdan.

Not: Bu görselin, yani, yukarıya aldığım tablonun aslı, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB) döneminin önemli ressamlarından Fyodor Pavlovich Reshetnikov‘un (Фёдор Павлович Решетников) 1950 yılında resmettiği ve State Tretyakov Gallery’de sergilenen “Pour la Paix” (“Barış İçin”) adlı tablodur.

Kara Açlık.

 Kara Açlık

 

Anacığım
Öldürdüler evlatlarını senin
Ve sabretmeyi öğrettiler sana
Agostinho Neto[i]

 

Neden ırmakların suyu kuruyor
Ve niçin sakalına bit düşmüş
Kutsal sayılan kara toprağın?

Afrika’nın o deve kervanları
Çağımızda karanlığa gömüldü
Çıplak ayak, sıcak toprak ve dans
Şarkılarda bir ses oldu bezirgan

Şimdi, o topraklarda
Güleç yüzlü bebelerin sofrasında
Kara açlığın fırtınası esiyor
Çırpınırken
Omurgalı kadınların bedeni
Utanarak çıkıyor bak dolunay

Ne kötü şey kaybolanı aramak
Kırlangıçlar gökyüzünde uçarken
Kara gövdeli anaların ağıtları
Cehennemin kapısını gölgeler
 

Çiğneniyor,
Afrikalı bir ozanın sözleri
Akşamın kuytulaşan karanlığında
Dinozorun ayaklarıyla

Kitap sayfaları solgun
Türküler acı
Ninniler
Çöl kumunda pişirilmiş kendir gibi
Afrikalı çocukların saçlarına benziyor
Anaların dilinde

Şimdi ben
Bineceğim güvercinin kanadına sessizce
Gün doğarken gideceğim Afrika’ya görürsün

Orhan Bahçıvan
»Acılar Da Üşür/2002« Kitabımdan.

 

---

[i] Ayrılık Öncesinde Veda, Agostinho Neto / Çeviri: Çeviri : Ataol Behramoğlu…

Sana Gurbet Adını Verdim!

Sana Gurbet Adını Verdim

Aysel’e

Dağlarım, taşlarım, ovalarım zulüm altında

Vurguncular atbaşı yarışa durmuş

Yol gidiyor yüz yılların kervanı

Denizlerin üzerinde yelkensiz

Çağlar boyu örselenmiş türküler

Gözlerimde sızım sızım damlalar

Yumuk yumuk ağlıyorum

Benim dağlarımı görsen öyle demezsin

Benim köylerimi görsen ağlarsın

Yollarım, ırmaklarım, göllerim, ovalarım

Sefilleri oynuyor bu milenyum çağında

Duygusuzluğun, düşüncesizliğin

Tomur tomur terlediği süreçler ikliminde

Bir fotoğraf gölgesine parmağımı basıyorum

Bir fırtına kopuyor beynimin ortasında

Fotoğrafı duvara asıyorum

İnsan hiç çiçeklere küser mi?

Gurbetin kucağında

Hallaç pamuğuna döndü yüreğim

Fırtınalı geceler

Kanatır gönlümün can damarını

Öylesine göçmen ki bu yaşam

Karışır durmadan çan seslerine

Bir nefeslik canı kalmış dünyanın

Çaresizlik hırçın kılmış evreni

Doğal değişimler uyarıyor insanı

Öksüz toprak yetim orman telaşta

Zulüm yalnız insana olsa gam değil

Çığırtkanlık kuşların beynini örseliyor

Denizler kan köpürüyor toprak çürümüş

Değirmenler şimdilik aklımı öğütüyor

Yavrularım gurbetin beşiğinde uyurken

Ey sevgili sana gurbet adını verdim

Bu adınla bin yaşa kurtuluşu bulasın

Orhan Bahçıvan

 

»Şiiristan Merhaba, Toplum Yayınevi, 1989«